Εις
μνήμην Ντύλαν Τόμας
«Oh
as I was young and easy in the mercy of his
means
Time
held me green and dying
Though
I sang in my chains like the sea»
(καταληκτικό
τρίστιχο τού «Fern Hill»)
Τα κύματα χορεύοντας παφλάζουν
στο ίδιο στίγμα αταξίδευτα στενάζουν,
θύελλες, μύριες τρικυμίες δεν αλλάζουν
την ολικήν υποταγή στ’ ακροθαλάσσια.
Αλυσοδένεται η ζωή μας σαν τη θάλασσα,
λογοδοσμένη σε κάποιου χρόνου την ανάγκη.
Και κάθε τόσο ανταριάζει η γης και φανερώνονται
τρεις παρτιζάνοι άγγελοι και τρεις τής Αποκάλυψης
για να μυρώσουν τις αδέσποτες πηγές.
Ανθρώπινη επινόηση ο χρόνος. Δεν υπάρχει.
Κίνηση μόνο και φθορά σ’ όλα τα σύμπαντα.
Τού Λόγου πολυμέσα
σκαρώνουν και γκρεμίζουν κόσμους
ξακουστούς ως ακατάβλητους.
Νυν και αεί και εις τους αιώνας τών αιώνων Ροή.
Κι εμείς αστείρευτα σταλάγματα
μετέωρα στα κλωνάρια τής Ελιάς,
ετοιμοθάνατοι κι ωραίοι,
μονοετείς κι ανέμελοι σαν πράσινο χορτάρι.
Ύψος
Η χαρὰ τής αυγής αναβάλλεται
Παρείσακτος
Συλλήβδην
Κατανοήστε πρώτα 4
Όνειρο V ( στη Σπηλιά τού Δράκου )
Οι ποιητές δεν πεθαίνουν
Πεφταστέρια ποιήματα
Ρανίδες ύδατος κι αίματος
Ασήμωσα την ψυχή μου
Εν τοις ελαχίστοις
Μνήμη Μνημονιάδος
Πιετά - εις μνήμην Μιχαήλ Αγγέλου
Εύξεινος Πόντος
Άσκηση 7η – Ονειρώδης πολέμαρχος
1 Εμείς οι αδέσποτοι
Του 21ου αιώνα 1
Φυσαλίδα
Πέντε Δεκέμβρη
Οσονούπω
Ίδε ο Άνθρωπος
Οι Αδέσποτοι
Όνειρο IV
Όνειρο ΙΙ
Θαρρώ, και να με συμπαθάτε
Εταιρισμός
Παρακοιμώμενος
Το δώρο
Εις μνήμην απόντων ποιητών
Ονειροκάθαρση
Βίτσι Ι
Συμβασιλεύουσα Πόλις
Ποίηση ΙΙΙ
Των «πρωτοπόρων»
Θεά του Γράμμου
Κατανοήστε πρώτα 5
Ελεύθερη Πτώση
Αλατόμητον Όρος
Η μαγεία τού 9
Κατανοήστε πρώτα 6
Έλα στ’όνειρό μου
Κατανοήστε πρώτα 7
Για ένα «πρέπει»
Τρισδιάστατη διήγηση (χωρίς τελεία)
Αφι-ερωμένη ερωμένη
Έγινα
Χωρίς προοπτική
Αιτιοκρατία
Όνειρο ΙΙΙ
Χρόνος σφετεριστής
Ελευθερία – το τίμημα
Βιτσι ΙΙ
Άσκηση 9η- η νέα αποδημία
Tα παιδιά τού Ρήγα
Χαϊκού 17Β
Οι δρόμοι
Άρχοντας τών ρολογιών