Θεά του Γράμμου

Ροδίζουν οι ορίζοντες
Ανατολή παντού
Νότος Βοριάς και Δύση πια χαθήκαν
Αγέρηδες φορτώνονται περίεργα ονόματα
Ρόζα Ντολόρες Λέλα Ηρώ
Λαμπιρίζουν οι γρανίτες τού Γράμμου
Λαχτάρες υποκλίνονται σαν εμφανίζεται η θεά
Πλανήτες κατεβάζουν ταχύτητα
Όλο το σύμπαν βραδυπορεί
Για να προλάβει να τη χαρεί
Ακόμα κι οι αντάρτες αναβάλουν τ’ άλματα
Στο κενό τής χαράδρας τού Χάρου
Και θυμώνω γιατί το ξέρει κι εκείνη
Και καμαρώνει σαν σερνικό παγόνι

Ροδίζουν οι ορίζοντες

Κλέβοντας χρώμα ’πό τα χείλη της