Ίδε ο Άνθρωπος

ο που τους ωκεανούς δαμάζει
με μια λάμψη αρχέγονου φωτός
- τι κι αν οι δυνάστες ξερίζωσαν
τους κίονες τής Ατλαντίδος
ακόμα και στην κορύφωση τού θανάτου
τα πελάγη αποκαλύπτουν
περίλαμπρες τού βυθού πολιτείες

ο που σε ακροκέραμα βράχων βαδίζει

αψηφώντας μαχητικά καράβια
με μαύρα πανιά σαν φτερά νυχτερίδας
κι απαγγέλει απαγορευμένους θούριους
ξεσηκώνοντας πολεμιστές τής πέτρας
και τα θηρία στα θλιμμένα δάση
και τα κλωνάρια τής βελανιδιάς
που σταλάζουν μοσχάτο κρασί
νάμα στον μυστικό δείπνο τών ταπεινών

ο που τους αιθέρες ταπεινώνει

με μια λάμψη αρχέγονου φωτός
διαμελίζοντας το μηδέν και τα πάντα
σαρκάζοντας
την απόβλητη πρόοδο τών κλασμάτων
αφυπνίζοντας φτερωτούς καταδρομείς
να ξαναλάμψει ο ουρανός Αλήθεια

ίδε ο σκοταδοκτόνος πολεμιστής

ίδε ο Άνθρωπος δοχείο φωτός στους αιώνες

Οι Αδέσποτοι
Όνειρο IV
Όνειρο ΙΙ
Θαρρώ, και να με συμπαθάτε
Εταιρισμός 
Παρακοιμώμενος
Το δώρο                  
Εις μνήμην απόντων ποιητών
Ονειροκάθαρση
Βίτσι Ι
Συμβασιλεύουσα Πόλις
Ποίηση ΙΙΙ 
Των «πρωτοπόρων» 
Θεά του Γράμμου
Κατανοήστε πρώτα 5
Ελεύθερη Πτώση
Αλατόμητον Όρος 
Η μαγεία τού 9 
Κατανοήστε πρώτα 6
Έλα στ’όνειρό μου 
Κατανοήστε πρώτα 7
Για ένα «πρέπει»
Τρισδιάστατη διήγηση (χωρίς τελεία)
Αφι-ερωμένη ερωμένη
Έγινα
Χωρίς προοπτική
Αιτιοκρατία 
Όνειρο ΙΙΙ
Χρόνος σφετεριστής
Ελευθερία – το τίμημα
Βιτσι ΙΙ
Άσκηση 9η- η νέα αποδημία
Tα παιδιά τού Ρήγα
Χαϊκού 17Β
Οι δρόμοι
Άρχοντας τών ρολογιών
Η μαύρη τρύπα
Στον λεμονόκηπο τών αστεριών