Έλα στ’ όνειρό μου

αχθοφορώ φορτία
συνταγμάτων συναγμένων
στην πλατεία Συντάγματος
και στην Αριστοτέλους
όπου κι ο Βαρδάρης απόκαμε
να καταπίνει ρήτορες
κι εμβατήρια ξεχασμένα
από την τελευταία λαοκρατία

παλεύω να κρατηθώ αρτιμελής
σε δύσκολους δρόμους ενώ
πέρα στα κεφαλοχώρια
βράζουν τσίπουρα με ροκ μεράκια

(ποιο τσογλανάκι έκλεψε το στέμμα μου)

σαν γερασμένο καράβι
σαλπάρω από σύννεφο σε σύννεφο
πιστός στις αερόστατες επαγγελίες
πάνω από ασθενείς ωκεανούς
που περισφίγγουν τις βεβαιότητες
αδιόρατα σαν τα φίδια τον Λαοκόοντα
πλημμυρίζουν λείψανα ένδοξων πόλεων
κι οι δρόμοι θραύσματα
σαν τσακισμένα ιστία
σαν τσακισμένα φτερά

Κυρά τής Λίμνης
έλα στ’ όνειρό μου