Οι δρόμοι

πρώτος δρόμος αριστερά
οι Σκάλες Ποτέμκιν
διακόσια σκαλοπάτια να κατρακυλήσει
το καροτσάκι τού μέλλοντος
το πέτρινο λιοντάρι να βρυχάται
η ομίχλη να σκεπάζει τις αστραπές
πέρα στους κήπους με τους χάλκινους εργάτες
εκεί που θάψαμε τη δακρυδόχο
πατώντας την στριφτά στο κοκκινόχωμα

δεύτερος δρόμος φάνηκε δεξιά
προς τη μεγάλη δυναστεία τών τόκων
Ναΐτες αργυραμοιβοί
να κονταρομαχούν με την Ηγεμονία
κεί που ξεχάσαμε τ΄ αμπέχονο
με τα παράνομα ραμμένα στη φόδρα

δρόμοι χαραγμένοι από θεούς
αποθεωμένοι
στρωμένοι πλατανόφυλλα μανιφέστα
χρώμα οκτωβριανής οξείδωσης
τρείς τέσσερες χρυσές ανταύγειες εδώ κι εκεί
αγνά χαράγματα δικών μας δρόμων
που με πάθος παρθενικό περπατήσαμε

πάντα χρειάζεται ένας δρόμος
να δοκιμάσεις τα φτερά σου
ακόμη κι αν δεν οδηγεί στην Ιωλκό σου

Άρχοντας τών ρολογιών
Η μαύρη τρύπα
Στον λεμονόκηπο τών αστεριών