Φυσαλίδα

Αρνήθηκα
Παρά τις δελεαστικές προτάσεις
Και τις ορθάνοιχτες πύλες τής ουτοπίας
Πιστός στο μυστικό μας όρκο
Μέτρησα έναν έναν τούς ποιητές να
Ξεμακραίνουν σε ψηφιακές λεωφόρους
Να προσκυνούν με δέος τις μεταλλάξεις
Τα πλουμιστά γιοφύρια
Στα τόξα τους πολύχρωμες αγχόνες
Κάτω από ανδριάντες ηρώων τής Αφθονίας
Να προσκυνούν τη σιγουριά μικρών αντίδωρων
Τις συγκινήσεις ευκαιριακών εκπτώσεων
Με δωροκάρτες και ιριδίζοντα επιχειρήματα
Μικροί εντολοδόχοι ενός μικρού σύμπαντος.

Κι εγώ φυσαλίδα πάνω στο κύμα ανάμεσα
Μυριάδες φυσαλίδες τής προαιώνιας τρικυμίας
Μιας θάλασσας ανελέητης κι ανάλλαχτης. 

Πέντε Δεκέμβρη 
Οσονούπω
Ίδε ο Άνθρωπος
Οι Αδέσποτοι
Όνειρο IV
Όνειρο ΙΙ
Θαρρώ, και να με συμπαθάτε
Εταιρισμός 
Παρακοιμώμενος
Το δώρο                  
Εις μνήμην απόντων ποιητών
Ονειροκάθαρση
Βίτσι Ι
Συμβασιλεύουσα Πόλις
Ποίηση ΙΙΙ 
Των «πρωτοπόρων» 
Θεά του Γράμμου
Κατανοήστε πρώτα 5
Ελεύθερη Πτώση
Αλατόμητον Όρος 
Η μαγεία τού 9 
Κατανοήστε πρώτα 6
Έλα στ’όνειρό μου 
Κατανοήστε πρώτα 7
Για ένα «πρέπει»
Τρισδιάστατη διήγηση (χωρίς τελεία)
Αφι-ερωμένη ερωμένη
Έγινα
Χωρίς προοπτική
Αιτιοκρατία 
Όνειρο ΙΙΙ
Χρόνος σφετεριστής
Ελευθερία – το τίμημα
Βιτσι ΙΙ
Άσκηση 9η- η νέα αποδημία
Tα παιδιά τού Ρήγα
Χαϊκού 17Β
Οι δρόμοι
Άρχοντας τών ρολογιών
Η μαύρη τρύπα
Στον λεμονόκηπο τών αστεριών