Παρακοιμώμενος

Φύλακας κλίνης Άρχων τών Κοιτωναρίων
Αποθησαυριστής ανόθευτων δακρύων
Μα δεν σε βρίσκω όπου πάντοτε σ’ αντάμωνα
Λες και χάθηκες στον πρόναο τού Άμμωνα
Χειμέρια νάρκη χιονισμένα πάθη ανοίκεια
Κι ο βασιλιάς μού επιδαψιλεύει οφφίκια
Άρχων τής Λήθης Άρχων τών Ονείρων
Άρχοντας τών σφετερισμένων κλήρων
Ορμές ευδοκιμούν στα μύχια τής καρδιάς μου
Προοιωνίζοντας διαιώνιση τής γενιάς μου
Σαν κάτι να μου θυμίζει τ’ όνομά σου νύφη
Κάτι από ιδρωμένους μηρούς και Τενερίφη
Μάχες θαλασσινές αλαφιασμένους κόλπους
Ποτάμια ορμητικά που ανάβουν κόλπους
Και τη μορφή σου υψωμένη εκεί στα νέφη
Ωσάν αντάρτισσας πορτραίτο που επιστρέφει
Ενθύμηση αδάμαστης αγαπημένης φίλης
Χαίρε δι’ ής διασώζεται μαβής ο Απρίλης
Παρά τα διασταυρούμενα πυρά μετρίων
Αντίσταση αεί θριαμβεύουσα εστιών πατρίων
Παραμένω φύλακας μιας αστραπής που παρά το φθόνο
Φανατικών διαφωτιστών δεν απολλύει ποτέ το θρόνο  

Το δώρο                  
Εις μνήμην απόντων ποιητών
Ονειροκάθαρση
Βίτσι Ι
Συμβασιλεύουσα Πόλις
Ποίηση ΙΙΙ 
Των «πρωτοπόρων» 
Θεά του Γράμμου
Κατανοήστε πρώτα 5
Ελεύθερη Πτώση
Αλατόμητον Όρος 
Η μαγεία τού 9 
Κατανοήστε πρώτα 6
Έλα στ’όνειρό μου 
Κατανοήστε πρώτα 7
Για ένα «πρέπει»
Τρισδιάστατη διήγηση (χωρίς τελεία)
Αφι-ερωμένη ερωμένη
Έγινα
Χωρίς προοπτική
Αιτιοκρατία 
Όνειρο ΙΙΙ
Χρόνος σφετεριστής
Ελευθερία – το τίμημα
Βιτσι ΙΙ
Άσκηση 9η- η νέα αποδημία
Tα παιδιά τού Ρήγα
Χαϊκού 17Β
Οι δρόμοι
Άρχοντας τών ρολογιών
Η μαύρη τρύπα
Στον λεμονόκηπο τών αστεριών