Το
Μάη μια φλόγα μ’ ανάστησε
Φουρτούνα μέσα στις φλέβες μου
Κατέλαμψε η πλάση στα πέρατα
Κάθε νύχτα σιγοκαίει το ίδιο όνειρο
Φουρτούνα μέσα στις φλέβες μου
Κατέλαμψε η πλάση στα πέρατα
Κάθε νύχτα σιγοκαίει το ίδιο όνειρο
Τις
μάχες αναπόλησα που χαράξανε
Τρεις άσβεστες πληγές στα στήθη μου
Παρασύρθηκα (είπα τότε) στην ορμή τών ανέμων
Κάθε νύχτα σφαδάζει το ίδιο όνειρο
Στη κορφή τού Καύκασου μ’ αλυσόδεσαν
Μα οι πληγές μου τα βράδια γιατρεύονταν
Στις φτερούγες τού αετού ζυγιάστηκα
Κάθε νύχτα φέγγει το ίδιο όνειρο
Τρεις άσβεστες πληγές στα στήθη μου
Παρασύρθηκα (είπα τότε) στην ορμή τών ανέμων
Κάθε νύχτα σφαδάζει το ίδιο όνειρο
Στη κορφή τού Καύκασου μ’ αλυσόδεσαν
Μα οι πληγές μου τα βράδια γιατρεύονταν
Στις φτερούγες τού αετού ζυγιάστηκα
Κάθε νύχτα φέγγει το ίδιο όνειρο
Και
ο πόνος γύρισε μέσα μου
Βρήκε την οργή μου και ζευγαρώσανε
Τους δυνάστες μαζί να χαλάσουν
Κάθε νύχτα καλπάζει το ίδιο όνειρο
Βρήκε την οργή μου και ζευγαρώσανε
Τους δυνάστες μαζί να χαλάσουν
Κάθε νύχτα καλπάζει το ίδιο όνειρο
Τις
μάχες αναπόλησα που χαράξανε
Τρεις άσβεστες πληγές στα στήθη μου
Παραδόθηκα (τώρα ξέρω) στην ορμή των ανέμων
Και τ’ όνειρο αναθρώσκει ως κατάλευκο άτι
Τρεις άσβεστες πληγές στα στήθη μου
Παραδόθηκα (τώρα ξέρω) στην ορμή των ανέμων
Και τ’ όνειρο αναθρώσκει ως κατάλευκο άτι